Het buizenframe van de Kawasaki Triple was voor zijn tijd eigenlijk best wel innovatief, de constructie bevat meerdere driehoeken die de stevigheid ten goede komen terwijl het gewicht redelijk binnen de perken blijft hoewel ik persoonlijk nog een aantal massieve opvullingen had geplaats in sommige van deze driehoeken. Bij mijn uitvoering hangt het blok helaas nog niet in rubbers dus de motorfiets trilt als een bezetene maar de latere uitvoeren kregen dat wel. De achterbrug is eigenlijk de grootste zwakke schakel, door de toepassing van ronde buizen kan deze veel te veel flexen en dat is duidelijk merkbaar in het rijgedrag wanneer je bijvoorbeeld tussengas geeft. Door deze te vervangen door een moderne lichtmetalen constructie van rechthoekige balken kan veel winst worden behaald doch dat doet dan weer afbreuk aan de looks...

Bij het frame van mij ontbrak de lip t.b.v. het stuurslot, geen idee waarom maar deze was er af geslepen. Het was nog een hele toer om de juiste maten te achterhalen. Daarnaast waren zowel de voetsteunen als de standaard op de weg afgesleten of door vallen krom geraakt. Deze delen zijn inmiddels weer naar originele staat teruggebracht door oplassen en slijpen en/of (koud) buigen (zie de las pagina voor meer info)

Ik heb ervoor gekozen om het frame niet te spuiten maar te laten coaten (zie de coating pagina) vanwege eerdere goede ervaringen hiermee. Tegenwoordig kan men in alle kleuren en zelfs glanzend coaten. Het nadeel blijft dat de coating kan chippen hetgeen ik helaas merkte toen er een onderdeel bovenop het frame viel, gelukkig op een plaats die uiteindelijk niet in het zicht zal vallen zodat het simpel met grondverf en zwarte lak kan worden aangestipt...

Het frame volledig gestraald en zwart glanzend gecoat